ΟΠΩΣ ΓΕΝΝΙΟΤΑΝΕ ΖΩΗ ... * ΠΟΙΗΜΑ - ΜΑΡΙΑ ΝΑΝΤΗ

Αιώνες πίσω...Πριν Η Πλάση γεννηθεί

κάπου βαθιά...Στα  άγνωστα τού απείρου,

Θέλημα έγραψε Ο Θεός για να  απλωθεί

Ήλιου αχτίδα σαν Θείο Φως ονείρου.

****

Άγιοι  Πρέσβευαν  για εμάς  , μια Ικεσία

σαν Φυλακτό  , έγραψαν Σωτήρια Προσευχή ,

έραψαν με ύφασμα   σαν Σκέπη ,  Μια Ευλογία

ζήτησαν Χάρη  στις αμαρτίες να δοθεί .


****

Φύλακες Άγγελοι κατέβηκαν παντού

στάξαν στου πόνου, βάλσαμο...Γλυκό κρασί ,

με Ασπίδα τύλιξαν το Πνεύμα και το Νου

κι έστρωσαν δρόμο να περάσει η Ψυχή.


****

Γέμισε Ο Ορίζοντας   , μέθης ευδαιμονία

τα άστρα έφτιαξαν με το φεγγάρι χρυσή κλωστή ,

κέντησαν  λόγια και εικόνες , μια Πανδαισία

χρώματα χύθηκαν κι έγιναν μουσική.

  ****

Πέρα από σύνορα ...Έξω από κάθε χάρτη

νερό είπε Ο Χρόνος στην αθάνατη πηγή ,

άγγιξε θαύμα ,  τού μυαλού το μονοπάτι

μια επανάσταση πέρα απ' την λογική.


****

Και μια υπόσχεση σαν Τάμα  από παλιά

Νεράιδες δώσανε  με μια λέξη μυστική ,

να είναι η σκέψη  Παραδείσου ζωγραφιά

κάθε στιγμή , σαν παραμύθι...Μαγική.


****

Αγάπη δέθηκε Τής Γης και Τού Ουρανού

πήραν τα αισθήματα  απ' τα μάτια μια μορφή ,

νανούρισμα έμοιαζε ζεστό,μικρού παιδιού

σταγόνα Όασης ,σε κάθε μας πληγή.


****

Έρωτας  μίλησε μέσα στην Καρδιά

από ψηλά έραναν Μοίρες  Μια Ευχή,

να γίνει ο κόσμος μια τεράστια αγκαλιά

σπαρμένη  να"ναι με ροδοπέταλα   Η Ζωή.


****

Σύννεφα σκόρπισαν Ευτυχία σαν βροχή

Ουράνιο τόξο χάιδευε το δάκρυ,

τα απέραντα έσκιζε μια δυνατή φωνή

σκίρτησε Ειρήνη μέσα απ"την στάχτη.


****

Δυο χέρια σταύρωσαν  και φτιάξανε φωλιά

Ελπίδα φύσηξε  και έδωσε Πνοή,

τριγύρω όλα μοιάζανε τόσο γιορτινά

μύρισε Ανάσταση καθώς χάραζε Η Αυγή  ...