Τρίτη 19 Ιουνίου 2012

ΣΕ ΣΤΑΥΡΟΔΡΟΜΙΑ ΑΡΡΩΣΤΗΜΕΝΩΝ ... ΣΕ ΜΙΑ ΓΩΝΙΑ ... ΣΤIXOI - Μαρία Νάντη




Είδε τον άνθρωπο Ο Θεός από ψηλά
κι άκουσε λόγια της ψυχής , που έσταζαν αίμα ,
έριξε βάλσαμο γλυκό μες στην καρδιά
και στου θανάτου την παγίδα , έβαλε τέρμα ...

Πύρινο δάκρυ έσκιζε τον Ουρανό
σώματα μίζερα σέρνονταν απ' το πόνο ,
φωνές που πέφταν σα βροχή σ' ένα κενό
και μιά σειρήνα που διέσχιζε το δρόμο ...

R-Σε σταυροδρόμια αρρωστημένων ...Σε μια γωνιά
πέρασε εμπρός μου η ζωή μου σα ταινία ,
μες σε θαλάμους και κρεβάτια τραγικά
έσφυζε η φλέβα μου για λίγη σωτηρία ...

χέρια που κράταγαν σύριγγες , να ' χουν συντροφιά
κι η ελπίδα κρέμονταν στο άσπρο σου σακάκι ,
τόσοι λυγμοί μα γύρω σκέπαζε ερημιά
με δευτερόλεπτα η ανάσα έπαιζε σκάκι ...

Ξημέρωσε Ήλιος να ζεστάνει τη πληγή
δειλά - δειλά άνοιξα τα μάτια ,
ο φόβος μου έσβησε μεσα απο Προσευχή
κι έκανε κάθε εφιάλτη μου κομμάτια ...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου